مسئولیتهای مالیاتی صاحبان امضای مجاز شرکت
در ماده ۲۰۲ قانون مالیاتهای مستقیم از اصطلاح «مدیر یا مدیران مسئول اشخاص حقوقی» استفاده شده است واژه مسئول این معنی را در ذهن متبادر میکند که قانون گذار به طور مشخص، فقط برخی از اعضای هیات مدیره و مدیران شرکت را مسئول پرداخت مالیات شرکتها دانسته است.
سازمان امور مالیاتی البته چنین دیدگاهی نداشته و بر اساس نظر شورای عالی مالیاتی و بخشنامههای صادره به واحدهای ذیربط خود، مدیران عامل و همه اعضای هیات مدیره شرکتها (اعم از دارندگان امضای مجاز و غیر از آنها) را در قبال پرداخت مالیات شرکتها مسئول می شناخته است
و بابت مالیات شرکتها اقدام به مسدودیت یا توقیف حساب بانکی و اموال و دارایی های مدیران شرکتها (اعم از دارندگان امضای مجاز و غیر از آنها) و اعمال محدودیت ها و ممنوعیتهای قانونی علیه همه آنان می نموده است تا اینکه بدنبال شکایات بعضی از مودیان مالیاتی و مدیران شرکتها مراتب در هیات عمومی دیوان عدالت اداری مطرح گردید و منجر به صدور دو رای از هیات عمومی دیوان عدالت اداری گردید.
در رای نخست هیات عمومی دیوان عدالت اداری که در بیست و نهم دی ماه ۱۳۸۷ در این باره صادر گردید مسئولیت پرداخت مالیات در شرکتها صرفا متوجه آن دسته از اعضای هیات مدیره شرکتها که صاحب امضا و ذیصلاح و مسئول در زمینه پرداخت مالیات بر درآمد شرکت در دوران تصدی خود بوده اند دانسته شد و بخشنامه های سازمان امور مالیاتی که خلاف این را مقرر داشته بود باطل گردید.
بدین ترتیب آن دسته از اعضای هیات مدیره شرکتها که صاحب امضای مجاز نبوده اند و مسئولیتی در خصوص پرداخت مالیات شرکت ندارند در قبال پرداخت مالیات شرکت، مسئول شناخته نشدند.
در رای دوم هیئت عمومی دیوان عدالت اداری که در بیست و هفتم بهمن ماه ۱۳۹۳ صادر گردید ممنوع الخروج نمودن مدیران و اعضای هیات مدیره شرکتها بابت بدهی مالیاتی شرکت صرفاً متوجه مدیرانی دانسته شد که صاحب امضای اسناد تعهدآور در دوران تصدی خود بوده اند.
بنابراین با صدور این رأی، تأکید گردید که منظور از مدیر مسئول در شرکتها مدیران صاحب امضای شرکت می باشد فلذا اعضای هیئت مدیره شرکتها که در دوران تصدی خود فاقد امضای مجاز و فاقد اختیار امضای اسناد تعهدآور بوده اند را نمیتوان ممنوع الخروج نمود.
توقیف اموال مدیران شرکتها بابت بدهی مالیات شرکت
اداره امور مالیاتی تنها در مواردی میتواند اقدام به توقیف اموال و داراییهای مدیران شرکتها بابت بدهی مالیاتی شرکت نماید که:
اولاً: بدهی مالیاتی شرکت مربوط به دوران تصدی آن مدیر باشد.
ثانیا: بدهی مالیاتی شرکت در دوران تصدی آن مدیر، قطعیت، یافته باشد.
ثالثا: آن مدیر نیز در دوران تصدی خود از صاحبان امضای مجاز شرکت بوده باشد.
رابعا: بدهی مالیاتی قطعیت یافته شرکت در زمان آن مدیر، بوسیله خود شرکت، یا از محل اموال و داراییهای آن شرکت، پرداخت یا تصفیه نشده باشد.
منبع : https://www.raesikia.com